- stropy
- • fabric of room
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
stropy
Look at other dictionaries:
stropybė — sf. (1), stropỹbė (2) KŽ 1. MP63, N stropumas, stropa, uolumas: Nestropybė SD185, Sut. Kitų didė darbe karštybė aba stropybė SPI330. 2. SD278, Sut greitumas, vikrumas … Dictionary of the Lithuanian Language
stropystė — stropỹstė sf. (2) KŽ; Krz69, N stropumas, uolumas … Dictionary of the Lithuanian Language
stropus — stropùs, ì adj. (4) K, Š, NdŽ, strõpus KŽ(Jrk), stro•pus Dk 1. Lex30, H, R, MŽ154, I, N, K, Amb, L, LL41, Š, Rtr rūpestingai, kruopščiai dirbantis, uolus: Buvo dideliai stropùs žmogus Šlu. Ne teip didi buvo, ale teip stropì buvo Prk. Buvo… … Dictionary of the Lithuanian Language
belka — ż III, CMs. belkalce; lm D. belkalek 1. «długi odcinek obrobionego odpowiednio pnia drzewa o przekroju prostokątnym lub kwadratowym lub podobny przedmiot z betonu, żelaza, używany jako element konstrukcyjny budowli, maszyn itp.» Belki drewniane,… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
fabryka — ż III, CMs. fabrykayce; lm D. fabrykayk «zakład przemysłowy wytwarzający maszynowo na wielką skalę środki spożycia i produkcji; wytwórnia» Fabryka samochodów, konserw, obrabiarek. Fabryka tworzyw sztucznych. Założyć fabrykę. Chodzić do fabryki.… … Słownik języka polskiego
kotwić — ndk VIa, kotwićwię, kotwićwisz, kotwićwij, kotwićwił, kotwićwiony bud. «łączyć, mocować poszczególne elementy budowlane za pomocą kotwi» Kotwić słupy rusztowania. Kotwić stropy … Słownik języka polskiego
materac — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «rodzaj dużej, spłaszczonej poduszki, miękkiej lub elastycznej, wypełnionej włosiem, trawą morską, powietrzem, gumowej albo zawierającej sprężyny; służy do wyściełania łóżek, tapczanów oraz jako sprzęt samoistny … Słownik języka polskiego
obudowa — ż IV, CMs. obudowawie; lm D. obudowadów 1. «część zewnętrzna urządzenia wiążąca pozostałe części w całość i chroniąca je od uszkodzeń mechanicznych» Obudowa drewniana, metalowa, plastykowa. Obudowa głośnika, radia, silnika, kotła. 2. «zespół… … Słownik języka polskiego
polichromia — ż I, DCMs. polichromiamii; lm D. polichromiamii (polichromiamij) szt. «wielobarwne malowidło zdobiące ściany, stropy, sklepienia budowli; także dekoracja malarska rzeźb i wyrobów rzemiosła artystycznego; wykonywanie takich malowideł i dekoracji,… … Słownik języka polskiego
pozawalać — dk I, pozawalaćam, pozawalaćasz, pozawalaćają, pozawalaćaj, pozawalaćał, pozawalaćany 1. «zawalić, zasypać wiele czegoś; zawalić coś dużą ilością czegoś» Zaspy pozawalały drogę. Pozawalać doły ziemią. Przejście pozawalane głazami. 2. «zawalić,… … Słownik języka polskiego
